Kaart (cartografie) - Tsjakvi (Chakvi)

Tsjakvi (Georgisch: ჩაქვი), ook wel Tsjakva genoemd, is een zogeheten 'nederzetting met stedelijk karakter' in het zuidwesten van Georgië aan de Zwarte Zee met 7.540 inwoners (2022), gelegen in de autonome republiek Adzjarië. Het behoort bij de gemeente Koboeleti en ligt op ongeveer 10 kilometer ten noorden van de Adzjaarse hoofdstad Batoemi. Tsjakvi werd vanaf de 19e eeuw bekend van de theeteelt. Dit vertaalde zich ook naar de naam van de wijk Tsjaisoebani op de zuidoever van de Tsjakvistskali rivier, wat "theekwartier" betekent. Anno 21e eeuw is Tsjakvi vooral een recreatie- en strandbestemming.

Tsjakvi is eind 19e eeuw in opkomst gekomen als theecentrum in Georgië, waarbij het subtropische en zeer vochtige klimaat een rol speelde. In de vroege 19e eeuw werd thee in de regio Goeria geïntroduceerd, maar dit was in eerste instantie geen success. De toekomstige Russische gouverneur van de Kaukasus, Michail Vorontsov, zorgde voor de introductie van Chinese thee in de (Georgische) Zwarte Zee kuststreek. Toen in 1878 Adzjarië via de Vrede van San Stefano door het Ottomaanse Rijk werd afgestaan aan het Russische Rijk, kwam de theeteelt naar de regio, en specifiek naar Tsjakvi. Het is het natste gebied in Georgië (en het toenmalige Russische Rijk), subtropisch en de in 1883 geopende Tbilisi-Batoemi spoorlijn door Tsjakvi zorgde voor goede verbindingen.

In 1885 begon ingenieur-kolonel Alexander Solovtsov in de buurt van het Tsjakvi station een theeplantage van 1,5 hectare, en een paar jaar later volgde de Russische theehandelaar Popov die 14 hectare aan theeplantages in Tsjakvi en Salibaoeri, met een theefabriek in Tsjakvi. De Russische keizer haalde uit China de jonge Lao Jingzhou om in Tsjakvi op de theecultivering toe te zien, wat werd vastgelegd door de Russische fotograaf Sergej Prokoedin-Gorski. Was er in de 1890s nog 18 hectare theeplantage, in 1925 in de beginjaren van de Sovjet-Unie was dit al 1292 hectare en in 1983 ruim 65.000 hectare, voornamelijk in Abchazië, Goeria en Adzjarië.

Deze activiteit zorgde voor sterke groei van de bevolking, al werd het door het landbouwkarakter geen stad. Uiteindelijk stonden in Tsjakvi drie theefabrieken, een theepersfabriek en bedrijven voor de productie van fruit- en bessenwijnen en citrus infusies. Er waren naast theeplantages namelijk ook citrus plantages. Het Onderzoeksinstituut voor Thee en Subtropische Gewassen had in Tsjakvi een vestiging. In 1954 werd Tsjakvi gepromoveerd naar een 'nederzetting met stedelijk karakter' (დაბა, daba). Met de onafhankelijkheid van Georgië en de roerige jaren 1990 stortte de theeproductie in, maar er wordt in Tsjakvi en omgeving nog wel op kleine schaal thee verbouwd.